سیاهی سقوط من را تجربه می کند.

هیچ کس به انتظار نیست

هیج کس نیست

وجود خالی از خفته من فریاد می زند

آری سرچشمه حضور تو یک نابسامانیست

چهره ناساده اش همان اول می گقت که سخت ساییده

اما کسی به گوش، سخن به گفتارش نیست

خدا را ساخته اند از بهر بهر کشیدن

بدان کزین دیار تو را رهایی نیست

....

بدون شرح!!

کیفیت بالاتر این عکس را از اینجا می توانید بگیرید.

نونوی داغون دوست داشتنی(از زبان زوکو)

به اون خیره شده بودم. داشتم با خودم بحث می کردم. یکدفعه متوجه شدم که نونو داره دستش رو تکون میده، طوری که انگار داره چیزی رو جلوی چشمش دور می کنه. صدای لرزانی از طرف نونو گفت: زوکو من نمی بینمت، من هیچی نمی بینم.

نونو هیچ جا رو نمی دید. سریع بردیمش پیش حکیم. حکیم گفت که بر اثر ضربه ای که به سرش خورده، به طور موقت نابینا شده. معلومم نیست کی خوب بشه.

حالم بد جوری گرفته شده بود. یادمه بچه که بودم وقتی اسباب بازی نویی که خریده بودم، خراب می شد، همین حس بهم دست می داد. یه چیزی در درونم ناراحت بود. یعنی من باید با یه دختر کور ادامه بدم. البته این رو که خودم کورش کرده بودم از ذهنم دور می کردم.

اول سعی کردم به این فکر کنم که من از یه رابطه چی می خوام. بند و بساط سکس رو که نونو هم داشت. پس اگر هدفم سکس بود خیلی فرق نمی کرد. شاید خوشگلیش بود، اما خوب در خوشگلیش هم تغییری ایجاد نشده بود.

اون نمی دید. اون نمی تونست تو یه سری چیزها همراهیم کنه. مثلا تریپ رمانتیک غروب رو نمی دید. البته اینم جالب بود که همه اینا خودم براش توصیف کنم، چون یه چیزهایی قبلا دیده، زیاد مشکل نخواهد بود. قدرت توصیفم هم خوب می شه. ولی خوب خیلی نمی تونم رو کمکش حساب کنم.

دوباره نگاش کردم، بد نبود، خوشگل بود. زیاد که نمی شناختمش شاید شخصیت جالبی هم می داشت.

کمی که حالش بهتر شد و به کوری عادت کرد. رفتم که باهاش یک کم بحرفم.

من: ببین فکر کنم من کورت کردم. واقعا متاسفم.

نونو: می دونی چیه؟ من همیشه دوست داشتم کور بشم.

من: هان؟! چرا چرت می گی؟ این دیگه چه آرزوییه.

نونو: حس می کردم توانایی های زیادی برای زندگی دارم، ولی حال استفاده از اونا رو ندارم.

من: یه همچین طرز تفکری خیلی برام عجیبه؟ تو رسما دیوونه ای.

نونو: اوهوم.

واقعا باور حرفش برام سخت بود. با خودم فکر کردم نکنه برای اینکه من ناراحت نشم اینطوری گفت. اما آخه برای چی؟ یعنی از من خوشش اومده؟ بابا دیوونست.

خلاصه که دوستی ما ادامه پیدا کرد. من و نونوی کور دوست داشتنی.

زوکو در مراسم دودویی (قسمت٢)

مراسم رو به پایان بود، زوکو تمام امیدش را از دست داده بود. یکی از مسولین اعلام کرد که دیگه چیزی به پایان مراسم نمونده. ادامه داد که حالا به مدت چند لحظه بدون هدف به هر جهتی که ناخودآگاه شما دستور می دهد، حرکت کنید. می تونید شروع کنید به رقصیدن. می تونید فقط شروع کنید به دویدن. تنها اگز به کسی برخورد کردید یا صدای سوتی رو شنیدید هر جا که بودید بایستید.

زوکو شروع کرد به چرخیدن دور خودش و یواش یواش بدون هیچ گونه تصمیم قبلی در حال چرخش به یک طرف خیز برداشت. به کسی برخورد کرد. همانطور که اعلام کرده بودند همانجا بی حرکت ایستاد. سوت پایان ماجرا زده شد.

صدایی تاکید کرد که حالا هرکی به هرکی نزدیکتر باشه به عنوان زوج مورد نظر در نظر گرفته می شوند. دقت کنید که ما تعیین می کنیم که کی به کی نزدیکتره.

زوکو متوجه شد که کسی دستش رو گرفت. صدایی هم گفت شما دو نفر به هم افتادید. اون شخص دست کسی رو در دست زوکو قرار داد. زوکو تمام مراحل لغزش دست طرفش رو بر روی دست هاش با دقت می بلعید. یعنی می تونست نوشو باشه؟ دست لرزان بود. اما هنگامی که دست زوکو رو محکم گرفت کمی آروم شد.

دوباره یک صدا: خوب همه زوج خود را یافتند. حالا می توانید چشم بند خود را باز کنید. برای چند لحظه ای به صورت همدیگر خیره شوید. هیچ حرفی با هم نزنید. دهن بندهای خود را نیز باز کنید.

زوکو او را دید. او هم زوکو را دید. بغل دهن دختر کمی قرمز شده بود. خون اومده بود. زوکو گفت: وای من این کار رو کردم؟ دختر: نمی دونم. دقیق نفهمیدم، فقط یک چیزی محکم بهم برخورد کرد. زوکو: نمی دونم چی شد اونجوری پریدم. واقعیتش آخرش فکر می کردم فقط خودم موندم. احساس می کردم تنهام. دختر: حالا مهم نیست، چیزی نشده. زوکو خون رو با دستش پاک کرد. دختر: دوست داشتی کس دیگه ای باشم، نه؟ زوکو: چرا این جوری فکر می کنی؟ دختر: موقع دیدن من، جا خوردی، چشمانت رو چند بار باز و بسته کردی. انگار که تصویر رو داری اشتباه می بینی. اما نه. منم. اسم من نونو، اسم تو چیه؟ زوکو: زوکو، اوهوم. شاید. من یک خوخی هستم. تو چی؟ نونو: نه. من اعتقاد به عقل دارم. عقل صرف. عقلی که ناخواسته احساسات واردش می شه. حتی اگه خودت نخوای.

صدا: خوب حالا همگی با زوج خود جمع بشن. طرفینی که یکی از آنها خوخی هستند از در سمت چپ بروند، بقیه از در سمت راست.

زوکو و نونو به طرف در سمت چپ حرکت کردند. از در که گذشتند یک سالن بسیار بزرگ بود که جای جای اون رو میزهایی گذاشته بودند با دو کنده درخت به عنوان صندلی در دو طرف صندلی.

صدا: خوب عزیزان این آخرین مرحله است. شاید شما به کسی که می خواستید نرسیدید. اما این جمله اشتباست. هر انسانی چیزهایی برای بیرون کشیدن داره. شما در وجود هم چیزهایی پیدا خواهید کرد که یک فرد هیچ وقت در خودش نمی تونه پیدا کنه. خوب در اینجا دو قسمت شدید. خوخی ها و بقیه. در قسمت خوخی ها هر دونفر پشت یک میز می نشینند و به هم خیره می شوند. هیچ گونه حرفی با هم نمی زنند. فقط به هم خیره شوید. در قسمت دیگر نیز هر دونفر پشت یک میز بشینند، اما محدودیت خاصی وجود نداره. می تونید حرف بزنید. روی هر میز دو چیز استوانه ای شکل می بینید. در آخر مراسم هرکی یکی از آنها رو برمی دارد و با خود می برد.

زوکو و نونو آنقدر ایستادند که میزها پرشوند. این نظر زوکو بود. می خواست که میز رو خودشون انتخاب نکنند. می خواست که کاملا اتفاقی میز انتخاب شود. در آخر به سر تنها میز خالی مانده رفتند. زوکو زیر چشمی تمام افراد سالن رو زیر نظر داشت. نوشو اونجا نبود. پس مطمئنا نوشو یک خوخی نبود و همچنین با یک خوخی نیز دوست نشده بود.

نشستند و به هم خیره شدند. نونو هنوز کمی می لرزید. ضربه ای بدی به صورتش خورده بود. زوکو این رو فهمیده بود و برای همین خیلی شرمنده بود. زوکو نمی دونست که می تونه نونو رو دوست داشته باشه یا نه. اما نونو کاملا گیج بود. درد صورتش او را آنچنان مشغول کرده بود که به زوکو و رابطه شکل گرفته شده زیاد فکر نمی کرد.

ادامه دارد...

زوکو در مراسم دودویی (چشن باستانی اواو ها)

مراسمی سنتی و بسیار قدیمی که در آن جوان ها به سمت تجربه اولین آشنایی شون می روند. این مراسم هرسال برگزار می شود. قانونی در بین مردم اواو هست که جوانان باید تا بیست سالگی حتما یک بار تجربه آشنایی با جنس مخالف را داشته باشند.

زوکو دیگر به سن لازم رسیده بود و قرار بود آن سال در مراسم دودویی شرکت کند. او بسیار هیجان زده بود. چند وقتی بود که دختری به اسم نوشو رو دوست می داشت و این مراسم را فرصت خوبی می دانست برای رسیدن به او.

در این مراسم چهارصد دختر و پسر شرکت داشتند. مراسم در سالن بزرگی برگزار می شد. قبل از شروع مراسم چند راهنما چگونگی برگزاری جلسه را برای جوانان توضیح می دادند:

“سلام به شما جوانان. این مراسم یکی از سنت های دیرینه و مهم خاندان اواو هاست. شما قراره یکی از عجیب ترین چیزهای دنیا را تجربه کنید. شما قراره بشید دونفر. شما با دونفر شدن ابزار قدرتمندی برای بازی نقش خود در دنیا به بهترین وجه پیدا می کنید. ببینید برای اینکه درک بهتری داشته باشید آن را به رقص تشبیه می کنم. رقص دونفر مطمئنا جای کار بیشتری نسبت به رقص تک نفره دارد. در رقص دونفره شما حرکات ترکیبی دارید. دونفر قابلیت های خود را به اشتراک می گذارند.

حتما قبل از این دوستانی داشتید. اما امروز قراره دونفره بودن خاصی رو تجربه کنید. قراره بهترین بازیگر مکملتون و یا بهترین همراه رقصتون را انتخاب کنید.”

زوکو از هیجان داشت دیوانه می شد، او می خواست با نوشو بشه دو نفر.

“خوب حال مراسم به این شکله. چشمهای شما با دستمالی بسته می شود. شما تنها می توانید رنگ لباس همدیگر را تشخیص دهید. لباس نارنجی برای دختر ها و لبای آبی برای پسرها. همچنین دهان شما نیز با چیزی پوشیده می شود که صدای شما قابل تشخیص نباشد.

دو کار هست که شما اجازه انجامش رو دارید. یک لمس صورت همدیگر، دو پرسیدن سوال و جواب گرفتن. تمام سوالهای شما توسط ما شنیده می شود پس لطفا اسم همدیگر رو نپرسید و در کل کلک و اینا نزنید.

برای لمس صورت همدیگر باید از شخص مورد نظر اجازه بگیرید و در صورت اجازه ندادن شما حق ندارید به صورت او دست بزنید. کسانی که در روی صورت خود نشانه ای دارند، مثل جوش و اینا که مشخصه آنهاست نباید اجازه بدهند طرف به صورتشان دست بزند. نکته ای که باید در اینجا اشاره کنم اینه که تا دیدید که طرف شما اجازه نمی دهد که به صورتش دست بزنید فکر نکنید که حتما از اونهاست که نشانه داره. خیلی ها هستند که اعتقاد دارند که رابطه باید بدون هیچ استفاده از حواس صورت بگیرد، کاملا از طریق چیزی ماورایی. این اشخاص به خوخی ها مشهورند. من مطمئنم بین شما از این افراد زیاده.

در آخر چند نکته در مورد رابطه. لمس صورت برای نزدیکی جسمی شماست. شما فقط صورت طرف مورد نظر را لمس کنید و بگذارید که احساس شما به جای شما جواب دهد. سوال ها برای افراد شدیدا عقل گراست. خوخی ها نیز به چیزی ماورای درک خودشان متوصل می شوند.”

زوکو خیلی زود فهمید که یک خوخی است. اون اعتقاد داشت که نباید هیچ سخنی و هیچ لمسی صورت بگیرد. اون سکوت محض رو همه چیز می دانست. امیدوار بود که نوشو نیز یک خوخی باشد.

ماجرا شروع شد. زمان مشخصی داشت و اگه بعد از اون زمان بعضی ها به نتیجه نرسیده بودند. هرکی به هرکی نزدیکتر بود رو برای هم انتخاب می کردند.

زوکو چشمهاش رو بست و تمرکز کرد. او می خواست حضور نوشو را حس کند و به سمت او برود. دخترهایی بودند که از او می خواستند که اجازه دهد لمس شود، یا کسانی که سوال می کردند. اما او با فرورفتن در سکوتی محض به دنبال نوشو می گشت. او یواش یواش به این واقعیت که ممکن است در این انتخاب شانسی، به نوشو نرسد، پی می برد. او تحمل نداشت. زمان داشت به پایان می رسید. به نظر می رسید هیچ نیروی ماورایی به او کمک نمی کرد. با خود فکر کرد اگر تا بحال نوشو با کس دیگری رفته باشد، چی؟ او نفرت شدیدی نسبت به این آیین مسخره احساس می کرد.

ادامه دارد...

اسم زوکو

اسم منو از زو اول اسم بابام زورو و کو دوم اسم مامانم لوکو گرفتن. تو این جا همه بچه ها رو این جوری اسم گذاری می کنن. اسم های همه همین جوریه یعنی چند قسمتی و معمولا هر قسمت دوحرفی که حرف دوم یه حرف صداداره. مثلا لی لی، می نی، می کی، کو کو، لو لو، مو شو، نو شو، یا حتی چند بخش بزرگتر، لو کو مو تو، سو رو مو گو، مو مو مو ، سی دی کا، ...

البته بعضی گروه های نوآور هستند که اسم های جور دیگم گذاشتند. از روی اسم ها می شه، اصلیت اون خانواده رو تشخیص داد، مثلا ما از نسل او او ها هستیم، یا سی دی کا از نسل ای دی ا هستند و همین طور برو جلو.

این طریق نامگذاری دلیلی دارد که زوکو بعدها فهمید.

ادامه دارد...